بوی بهار در فضای کوچ

کوچ  بهاره ایل را به سمت ییلاق سوق میداد . چه بسا نه آن بهار دلفریب و سحر آمیز  همیشگی مسیر ایل . حتی در خشکسالی ها نوعی جذابیت و کشش بسوی ییلاق در دل و جان کوچ گردانندگان بی  قرار موج میزد . از آینده ییلاق گرچه خبر نداشتند اما بوی تازه بهار را حس میکردند و با حدت و شدت بسوی ییلاق می تاختند . دل که هوای ییلاق میکرد کافی بود . بهار ییلاق همیشه پشتیبان ایل بود و هیچگاه خالی از مراتع سر سبز نبود . امید به  آینده به انان سر مستی و شوق  هدیه می بخشید تا بسوی بهار پیش رو گام بردارند .
منتظر نیمه بهار 95 خواهیم بود تا تصاویری  هر چند نه بطور دلچسب بلکه مسیر های یادگار ایل و رد ان را به نمایش گذاریم .